Merhaba.
Şimdi futbol güzel bir olay bence. Oynaması da güzel, izlemesi de. Yani bence futbol güzel bir şey. Oynaması da güzel, izlemesi de.
Bir erkeğin futbolla ilgilenmemesini anlamıyorum. Şimdiden belirteyim, futbola ilgisi olmayan bir tumblr boy :( gelip bana “futbol şöyle, futbol böyle, ben daha çok belgesel…” gibi bir açıklama yapmaya kalkmasın, uzaklardan sert vururum.
Futbola ilgisi olmayan erkek olmaz olsun. Düşünsene Galatasaray - Arsenal maçı var ve herifin bundan haberi yok. LAN YÜRÜ GİT LAN BURDAN.
Futbolu sevmeyen, ilgi duymayan erkeğin sıcaklığı 12-15 derece dolaylarındadır. Ilık yani.
Bu tür erkekler eksiktir. Eksik erkek olmaz olsun :(
Ama bir ayı sıcaklığında da futbolla ilgilenmek hoş değil beyler. Haftada bir, tuttuğunuz takımın maçını izleyin, yeter. İlgi dediysek ayı ilgisi demedik. Bildiğiniz gibi, ayı yavrusunu okşarken öldürürmüş. Bu yüzden, insan gibi izleyin.
Fanatizm çok boktan be abi. İyi bir taraftar olmak çok başka bir olay.
Gelelim kadınlara..
Mesela futbolu sevmeyen erkeğe karşıyım. Kadınlar konusunda ise, bence biraz ilgisi olmalı. Mesela benim karım biraz sevsin futbolu lan. Çünkü ben karımla maç izlemek de isterim, haftada 1 kez. Ne güzel olmaz mı ya?
Yani hayatımın geri kalanını paylaşacağım kadınla maç da izleyebilmeliyim, onun istediği diziyi de seyredebilmeliyim.
Lan pamuklara sararım ha ben. Bir de 2 kız 1 erkek (1’er tane de olur tamam) bebek verirse bana, pamuk tarlası sürerim evin içinde, organik pamuklara sararım ya ben. Bırak hayatımın geri kalanını, öldükten sonraki mahşer balosunda da yanında olurum, en yakışıklı kavalye olurum, herkes bizden bahseder ya. Tüm ölülerin gözü üzerimizde olur abi.
Kurban olurum kız sana. Şu bebeklerin de güzelliğine bak hele bak. Canlarım benim. Baba kurban.
Ama şu da var ki futbolu çok seven kadındaki iticilik de mıknatısın aynı kutuplarında yok arkadaş. O kadar da olmasın yani.
Düşünsene, karım dediğin kadın tribünde kendinden geçiyor falan filan.. Oracıkta öldürün beni işte? Öldür abi?!
Futbol delisi kadının korkunçluğu > Gulyabani‘nin hayatımızda ilk gördüğümüz andaki korkunçluğu. Tartışmaya açmıyorum bile bu konuyu.
Ulan Gulyabani’yi ilk gördüğümde ne korkmuştum be.. Yaş 5 miydi neydi o zamanlar. Mutfağa gidememiştim de süt içemeden uyumuştum. Yazık..
